Σκέψη θελκτική

Ελλοχεύει στο μυαλό

σκέψη θελκτική.

Τα δάχτυλά του μέσα μου

να κλείσω,

στο ακρογιάλι της ψυχής μου

να αφεθούμε,

τους κρίνους της καρδιάς

να του χαρίσω.

Ανθοστολισμένη χαράδρα

επικίνδυνη γίνηκε ο νους.

Σηκώθηκε αγέρι εδώ ψηλά
παρασύροντας τη μνήμη
στο χθες.

Λησμόνησα

πως στα λευκόφωτά σου μάτια
ξεχώριζε

το αφρώδες κύμα της φυγής σου.

Μα ακόμα στο νου,

τρεμοπαίζει η σκιά του

η σπίθα στο βλέμμα

στη σιωπή το γέλιο

στην παράνοια η λογική.