για την απώλεια (ΙV)

κι αν το ήθελες στ' αλήθεια,

                                                   θα ήσουν εδώ.

κι εγώ που θέλω να πιστεύω 

                                                  στην αλήθεια

πρέπει να πείσω τον εαυτό μου  πως

πίσω δεν θα ξανάρθεις.

"πώς πρέπει να ξεχάσω να σ'αγαπώ " γράφω

για να το θυμάμαι.

μαζί σου
το αντίο έγινε πρόλογος και επίλογος συνάμα .

για την απώλεια (ΙΙΙ)

σήμερα σου μιλούσα, μα εσύ έλειπες.
ο εαυτός μου ο μόνος ακροατής.

κάνω πως μ'ακούς,
σου λέω, όσα δεν σου είπα.

με τον μονόλογο αυτό
σε κρατώ ζωντανό,
είσαι πλάϊ μου
εδώ.

"πρέπει να νικήσω τη λήθη", σου λέω.

για την απώλεια -(II)

"Έχω κουραστεί, δεν αντέχω πια αυτές τΙς σκέψεις που παλεύουν μέσα μου
κάθε πρωί κάθε μου προσπάθεια που έχω κάνει στο να πάνε όλα καλά έχει χαθεί
κάθε τέλος και αρχή , κάθε βλέμμα σου και κάθε σου χαμόγελο, που έχω σιχαθεί
κάθε βράδυ που γινόμουνα κομμάτια για να μάθω το γιατί
μα να πάει να γαμηθεί και αυτό
αφού στην τελική όλα αλλάζουνε
όλα καλά θα πάνε μου είχαν πει
όλα θα περάσουνε όλοι περαστικοί
και αυτοί που σε αγαπήσανε, μετά θα σε ξεχάσουνε ,
γιατί έτσι είναι η ζωή, όλοι ξεχνάνε δεν λύνουνε το πρόβλημα απλώς το προσπερνάνε
μα εμένα είναι τιμή μου που θυμάμαι και όσα χρόνια και αν περάσουνε να ξέρεις
εκεί θα 'μαι με αυτή την γαμημένη μοναξιά μου που φοβάμαι
είναι αυτό το σάπιο εγώ μου
αυτή η σάπια κατάθλιψη που τρώει το μυαλό μου
κάθε βράδυ που τον εαυτό μου σκότωνα "



αίρεση-αισθάνεσαι https://www.youtube.com/watch?v=bSFE9LI3LeY

για την απώλεια (Ι)

ξε-χασε με ...

                                                         χάσαμε.

                      

περί έρωτος φόβου

όταν πλάι μου στεκόσουν

σιωπηλός,
έπρεπε να στο πω:
"ο φόβος δε χωρά στον έρωτα."

έρχομαι να στο φωνάξω,
κάτω από την κλειστή σου
πόρτα, περιμένω,
                             ένα λεπτό
μήπως ανοίξεις,
μήπως τολμήσεις να
            αγαπήσεις.