η μνήμη

Μνημειώδης η μνήμη στέκει
στα μάτια αντικριστά.
Διαβρωμένη απ'τον χρόνο ανασταίνει
τη ζωή την πλέον ξένη

Σαν την αγγίξεις
λεία κι άλλοτε τραχιά,
του νου τις κοιμισμένες θύμησες​
ξυπνά.

Στα μάτια τότε
υγρά στολίδια αλμυρά.
Η συγκίνηση της ανάμνησης
αναπόφευκτα στο πρόσωπο κυλά

Πώς να ξεχάσεις τα χέρια που σ'άγγιξαν
και το όνομα τους χάραξαν
σαν γλύπτες της άσπρης σου ζωής .