Alone With Everybody

the flesh covers the bone 

and they put a mind 

in there and 

sometimes a soul, 

and the women break 

vases against the walls 

and the men drink too 

much 

and nobody finds the 

one 

but keep 

looking 

crawling in and out 

of beds. 

flesh covers 

the bone and the 

flesh searches 

for more than 

flesh. 

there's no chance 

at all: 

we are all trapped 

by a singular 

fate. 

nobody ever finds 

the one. 

the city dumps fill 

the junkyards fill 

the madhouses fill 

the hospitals fill 

the graveyards fill 

nothing else 

fills. 

Anonymous submission. 

Charles Bukowski

Εμείς

Δεν μπορώ να κοιτάζω τους τοίχους του δωματίου.

Άπρακτη.

Εκεί έξω οι άνθρωποι πεθαίνουν

Εκεί έξω οι άνθρωποι χάνονται κι

Εδώ η ίδια μελαγχολία της απραξίας με πνίγει.

Κλαίει η ψυχή στη σκέψη

της  πραγματικότητας.

Και είναι λάθος να προσπαθήσω να ξεχάσω,

Η αδιαφορία είναι συνενοχή.

Συνενοχή στην απολίτιστη κουλτούρα του κέρδους,

του απαγχονισμού του ανθρώπου μέσα μας.

Και έχουν τη δύναμη όλοι τους να

σε κάνουν να νιώθεις ανίκανος να σπάσεις

τη βιτρίνα της δύναμής  τους.

Αν εσύ και εγώ

Εγώ και εσύ 

σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά,

είμαστε περισσότεροι.

Αν στ’ αλήθεια ξεχάσουμε το συμφέρον

Αν στ’ αλήθεια αγωνιστούμε για τον άνθρωπο.

Ξέχασε τις ιδέες εκείνες

που διαγγέλουν την ισότητα και καταλήγουν

στην απολυταρχία.

Είναι ουτοπικό να ονειρεύομαι 

κόσμο ανθρώπινα φτιαγμένο, 

Και όχι εκείνο της κυριαρχίας 
του δυνατού στον αδύνατο;

 Προορισμός είναι το όνειρο.

Άλλωστε, τον παράδεισο εμείς τον φτιάχνουμε.

Εγώ και εσύ

Εσύ και εγώ.

~

Τις τελευταίες μέρες το μυαλό στροβιλίζει γύρω από αυτές τις σκέψεις.Κάπου πνίγονται μέσα στο νου και η ανάγκη να αποτυπωθούν,έστω και σε λίγες γραμμές επείγει. Αυθόρμητα.Αναγκαία.