Να κρύβομαι πίσω απ’τις λέξεις
Να σκεπάζω τη ταραγμένη θάλασσα,
Πάνω σε βράχια να χτυπώ,
Ματωμένες σκιές χαραγμένες στο όνομά μου να ξεβράζω
Αλμυρή φρεσκάδα να μυρίζω,
Να φυλάσσω αναμνήσεις τρυφερές κι εικόνες φευγαλέες στο χαρτί
Ρίζες βαθιές στο χώμα
ν’απλώνω
Σκιερή συντροφιά σε περαστικούς να απλώνω
Ποτίζοντας την αειθαλή μοναξιά σταγόνες παρελθόν
Μάταιη ανάγκη της ψυχής
Σχισμές με λέξεις σε πέτρες λευκές
Σκαλίζωντας
Κι αντίστροφα μετρώντας
Μέρες
Μήνες
εποχές
αμόλυντες τις μνήμες να ανασταίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου