Είναι τόσο εύκολο να κάθεσαι πλάι στη θάλασσα και να βουτάς τα πόδια στο νερό. Να βρέχονται μ' αλμύρα τα διψασμένα ακροδάχτυλα και να ποτίζεται η ψυχή γαλήνη. Όλα μοιάζουν ακίνδυνα. Έπειτα, θα γεννηθεί η επιθυμία να βουτήξεις το σώμα σου ολάκερο στη θάλασσα. Ποτέ το επαναλαμβανόμενο δεν είναι αρκετό . Σύντομα την ομορφιά του χάνει, καθώς η γοητεία του αγνώστου σαν Σειρήνα σε καλεί. Είναι στη φύση του ανθρώπου ν' αναζητά το ανεξερεύνητο.
Και έτσι δειλά δειλά θα σηκωθείς , θα βγάλεις τα ρούχα σου και θα μπεις μέσα στη θάλασσα. Θα αρχίσεις να κουνάς τα χέρια, έστω για να επιπλέεις. Κι ύστερα, όταν πια δεν θα πατώνεις, αν ξέρεις κολύμπι, θα φύγεις μακριά. Αν όχι, θα χαθείς. Και μόνο αν είσαι επίμονος και τυχερός, τότε ίσως να μάθεις να κολυμπάς.
Και έτσι δειλά δειλά θα σηκωθείς , θα βγάλεις τα ρούχα σου και θα μπεις μέσα στη θάλασσα. Θα αρχίσεις να κουνάς τα χέρια, έστω για να επιπλέεις. Κι ύστερα, όταν πια δεν θα πατώνεις, αν ξέρεις κολύμπι, θα φύγεις μακριά. Αν όχι, θα χαθείς. Και μόνο αν είσαι επίμονος και τυχερός, τότε ίσως να μάθεις να κολυμπάς.
Αυτή είναι η ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου