Bήματα αργά δίπλα στη θάλασσα.Ο αφρός της ακουμπά τρυφερά τα δαχτυλα των ποδιών μου.Και εκεί δίπλα η Βάρκα.
Τι όμορφα που είναι να τη βλέπεις να ανεβοκατεβαίνει ρυθμικά στα κύματα της θάλασσας.Όνειρο ειναι να φύγω ένα δειλινό.Εγώ και αυτή,να προχωράμε προς το σημείο που ''βυθίζεται'' μέσα στο νερό ο ήλιος.Να αγγίξουμε τα αυθεντικα χρώματά του,που αποτελούν όλα μαζί τη μαγεία ενος ζωγραφικού πίνακα.Και μετά να επιστρέψουμε το βράδυ,όταν τα αστέρια πληθύνουν στον ουρανό..Εγώ και αυτή,να ακούσει τα μυστικά μου,τα όνειρα μου.Εγώ και αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου