H αγάπη είναι μία άρρητη συμφωνία
μεταξύ δύο αγνώστων.
Δεν θα τη βρεις τα φωτεινά πρωινά.
Kρύβεται στα ανείπωτα βλέμματα,
στη φευγαλέα ματιά ενός καλοκαιριού,
σαν το κύμα έρχεται και φιλάει το σώμα
το στεγνό.
H αγάπη μέσα από κλειδαρότρυπες φέγγει,
θέλει καθαρή ματιά να την κοιτάξεις,
θέλει ανοιχτή αγκαλιά να της δώσεις
τότε ίσως τη γνωρίσεις αληθινά.
Η αγάπη είναι μία άρρητη συμφωνία
μεταξύ δύο αγνώστων, που
η φωνή τους γίνεται
μία.
Τα λόγια σου θα κρατήσω για να σε θυμάμαι:
Μου είχες πει να ζω, να μην αφήσω τη ζωή να φύγει.
Εσύ, νομίζω, την έζησες.
Τώρα είσαι πια ελεύθερος.
Τα μάτια σου ένας ήλιος φωτεινός
που δύει…
Ξέχασες πια ποια είσαι και ποια είμαι,
ενώ φεύγεις για το ταξίδι το μακρινό.
«Μονάχοι ερχόμαστε στον κόσμο και μονάχοι φεύγουμε»,
μα αυτό που αφήνουμε πίσω έχει μονάχα αξία
κι η αγάπη σου τιμαλφή ανεκτίμητα.
Όταν στα μάτια σου ο ήλιος δύσει,
η θύμησή σου θα είναι πάντα ζωντανή,
με το κεφάλι σου χρυσά στεφανωμένο
να μου χαμογελάς...
