7.3.15

Κάποιες στιγμές
το παρελθόν  ορμητικά
προσπίπτει στο παρόν

Αρνείται το μυαλό
να ξεχάσει τα
περασμένα χρόνια

Η μελαγχολική γεύση
του χαμένου
χρόνου στη μνήμη

φέρνει δάκρυα πικρά
στη θύμηση,όσων δεν
θα ξαναέρθουν,

Κοσμήματα στο πρόσωπο
σπαρμένα,
είναι οι στιγμές που έζησα,δίχως να τις ζήσω
 η αιτία

Κλείνω τα μάτια
οι εικόνες επιμένουν
να προβάλουν επιτηδευμένα

Τους δείκτες κανενός ρολογιού
ποτέ κανείς δεν κατάφερε να στρέψει
προς τα πίσω


Κρύψου στης πραγματικότητας
τη λήθη.
Ξέχασε.

Ευριπίδης-Ηρακλής

Τα πλούτη κι η ευτυχία 

τον νου θολώνουν των θνητών

και στ' άδικο τους σπρώχνουν.

Κανείς δεν ξέρει το πλήρωμα του Χρόνου

τι θα φέρει.

Μα όποιος πήγε από τον νόμο να ξεφύγει,

παρασυρμένος από την ανομία 

τσάκισε το σκοτεινό 

της ευτυχίας του άρμα.

Ευριπίδης-Ηρακλής

Μετάφραση:Μαίρη Γιόση

Είναι...

Είναι οι χαμένες στιγμές
τα σπαταλημένα βράδια υπο
το φως μαυροντυμένων ανθρώπων,

Το απατηλό χαμόγελο,είναι,
οι ανεπίγνωστοι άγνωστοι περιπλανητές
της ζωής,

Είναι το κενό που δε γεμίζει
με κίβδηλες στης  στιγμής το κάλεσμα
στιγμές,

που άλγος
βαθύ
απλώνει
δηλητηριάζοντας
τη μνήμη

που διαλύει τη φωλιασμένη
στη ψυχή
ελπίδα:πως ημερομηνία λήξης
στους ανθρώπους
δεν
υπάρχει.

Μέρες #4

''Η ζωή θα ήταν εύκολη,αν δεν ζούσαμε''

Όταν τις νύχτες στριφογυρνάς στο κρεβάτι

σκέψεις γεμίζοντας το μυαλό 

προσπάθησε να μη χαθείς μέσα σε αυτές

Δες το κόσμο ανάποδα

Δες τον διαφορετικά

Απλά μη χαθείς.

Σήμερα

χθες σ'αγάπησα στο
σκοτάδι.
ανείπωτα λόγια.
σφιγμένα δάχτυλα και
κλειστά χείλια ξερά
χθες με κοίταζες στα μάτια
κι ήξερα.


τις νύχτες γυρνά η ψυχή
στα ίδια μέρη,
στο  χθες.


''απαγορευμένο'' φωνάζουν όλοι,
(να ελπίζεις είναι λάθος
όχι να αγαπάς)

~.~.~.~

credits to :
https://www.youtube.com/watch?v=tQZ-7ARbMWY

Ευλογία και Κατάρα

Να κρύβομαι πίσω απ’τις λέξεις

Να σκεπάζω τη ταραγμένη θάλασσα,

Πάνω σε βράχια να χτυπώ,

Ματωμένες σκιές χαραγμένες στο όνομά μου να ξεβράζω

Αλμυρή φρεσκάδα να μυρίζω,

Να φυλάσσω αναμνήσεις τρυφερές κι εικόνες φευγαλέες στο χαρτί

Ρίζες βαθιές  στο χώμα ν’απλώνω

Σκιερή συντροφιά σε περαστικούς να απλώνω

 Ποτίζοντας την  αειθαλή μοναξιά σταγόνες παρελθόν

Μάταιη ανάγκη της ψυχής

Σχισμές με λέξεις σε πέτρες  λευκές

Σκαλίζωντας

Κι αντίστροφα μετρώντας

Μέρες

Μήνες

εποχές

αμόλυντες τις μνήμες να ανασταίνει.

Πόθος

Ο ΠΟΘΟΣ

Ό,τι επιθυμήσαμε με τόση λαχτάρα,

δεν ήταν παρά λίγες σταγόνες

άγονης βροχής.

Σανίδες σωτηρίας,

ερείσματα ανίκανα 

να στηρίξουν το βαθύ κενό.

Άλλωστε ,το ξέραμε καλά,

Καλλιεργώντας τριαντάφυλλα

ποτισμένα των δακρύων τον πόθο  

δεν ανθίζει ποτέ ο κήπος της Ζωής.

Ποτέ δε πάψαμε να 

επιθυμούμε τον απαγορευμένο καρπό,

Εγώ κι Εσύ, Εύα κι Αδάμ,

αχάριστες κι αδύναμες υπάρξεις

                                                        

 Την καθρεφτιζόμενη αλήθεια σπάσαμε

απ’ τον πόθο να

αγαπήσουμε μια χίμαιρα.

Απ’ τον αβυσσαλέο πόθο

Να κοιμηθούμε, αθύρματα εμείς,

υπό το ηδύ νανούρισμα 

         Σειρήνων.          

~
https://www.youtube.com/watch?v=YP5QjwLrxLg

Διάφανος

Στου δειλινού την άκρη, δε βλέπεις όνειρα

αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα

βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ’ αλήθεια

τα πόδια του τα ίδια, 

τα πόδια του τα ίδια...

https://www.youtube.com/watch?v=Vzw0DPswPjQ

Το Ψέμα δεν το βλέπεις

Τριαντάφυλλα στο παράθυρo

Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια.Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της καθεμιάς ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.

Ανδρέας  Εμπειρίκος

Υψικάμινος,1935

(*χαμέρπεια: ευτέλεια, μικροί και ασήμαντοι στόχοι (όπως τα ερπετά χάμω στη γη) *ατελεύτητη μάζα: αιώνια ύλη *λυσιτελής: ωφέλιμη, χρήσιμη *αναμόχλευσις: ανακίνηση *σεσημασμένον δέρας: δέρμα που φέρει επάνω του αποτυπώματα)

https://www.youtube.com/watch?v=658X74RbgDc